بیانیه سیاست سرمایه گذاری در واقع شالوده مدیریت سرمایه‌گذاری می‌باشد و یک فرآیند تصمیم‌گیری نظام‌مند برای تمام تصمیمات سرمایه‌گذاری معرفی می‌نماید که به تعادل و توازن بازده و ریسک کمک کرده و باعث افزایش احتمال موفقیت در دستیابی به اهداف بلندمدت سرمایه‌گذاری می‌شود؛ به‌عبارتی بیانیه حاضر به تشریح استراتژی‌های گروه برای انتخاب سبد دارایی‌های مجموعه، نحوه شناسایی و کنترل ریسک‌های تحمیل شده به سبد دارایی‌ها و نحوه کنترل و پایش این استراتژی‌ها می‌پردازد تا از این طریق اعتماد سهامداران را مبنی بر اینکه مدیران گروه دارای استراتژی‌های مدون، معین و تحت کنترل می‌باشند جلب نموده و با اعتماد ایجاد شده فی‌مابین، امکان افزایش مشارکت و سرمایه‌گذاری توسط سهامداران فراهم شود.
- اهداف کوتاه‌مدت : مدیریت جریانات نقدی ورودی و خروجی گروه با هدف تأمین حداقل بازدهی پایدار و پیش‌بینی شده (این میزان بازدهی می‌تواند درصد سود مشخصی و یا مطابق یا بالاتر از نرخ متوسط بازده بورس باشد) با پذیرش ریسک مورد قبول
- اهداف میان‌مدت: پایش مستمر ریسک‌های سرمایه‌گذاری و شناسایی فرصت‌های سرمایه‌گذاری که با حداقل ریسک حداکثر بازدهی ممکن را برای گروه فراهم آورد، کسب بازدهی بیشتر از حساب‌های بلندمدت بانکی و اوراق مشارکت بدون تحمیل ریسک بالا، پذیرش گروه آرمان به عنوان یکی از شرکت‌های حاضر در بازار فرابورس یا بورس، تشکیل یک پورتفوی بر اساس معیارهای بنیادی
- اهداف بلندمدت: دستیابی به یک سطح از بازدهی مطمئن و باثبات که بالاتر از نرخ متوسط بازدهی بازار سرمایه باشد، جذب نقدینگی بیشتر و افزایش دارایی‌های تحت مدیریت گروه، کسب حداکثر بازدهی نقدی و سرمایه‌ای از طریق تحلیل جزء به جزء صنایع و شرکت‌های واقع در بورس
- سیاست تخصیص دارایی
یکی از مهمترین اقدامات یک متولی سرمایه‌گذاری، شناسایی گروه‌های دارایی است که امکان سرمایه‌گذاری برای آن‌ها مهیا است. در این خصوص ضروری است تا مطالعه و بررسی در سه سطح انجام پذیرد:
– بررسی ادبیات موضوع در حوزه سرمایه‌گذاری جهت شناسایی گروه‌های دارایی استاندارد و تبیین کارکرد هر گروه دارایی در پورتفوی، ریسک هر گروه دارایی مبتنی بر اطلاعات تاریخی، بازده هر گروه دارایی از منظر اطلاعات تاریخی و عوامل مؤثر بر هر یک از گروه‌های دارایی که احتمالاَ در آینده منجر به تغییر روند ریسک و بازده می‌شوند.
– شناسایی گروه‌های دارایی در دسترس متولی سرمایه‌گذاری، جمع‌آوری داده‌های تاریخی در بازه‌‌های متناسب با اهداف شرکت، ارزیابی ریسک و بازده هر گروه دارایی با توجه به ویژگی‌های محیطی
– شناسایی ابزارهای سرمایه‌گذاری در دسترس که یک سرمایه‌گذار از طریق آن‌ها می‌تواند در گروه دارایی سرمایه‌گذاری نماید. گفتنی است در این گام ویژگی‌ها و کارکردهای هر ابزار سرمایه‌گذاری در محیط در دسترس مورد واکاوی قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر این امکان وجود دارد که در برخی موارد ویژگی‌ها و کارکردهای یک ابزار سرمایه‌گذاری در ایران با ابزارهای استاندارد متفاوت باشد. این تفاوت عمدتاَ به دلیل وجود برخی جنبه‌های غیراسلامی در ابزارهای استاندارد می‌باشد.
پس از شناسایی گروه‌های دارایی در دسترس و ابزارهای سرمایه‌گذاری و ارزیابی آن‌ها، در مرحله بعد تخصیص دارایی در هر گروه دارایی با توجه به اهداف، راهبردها و سیاست‌های شرکت تعیین می‌شود. این گام از تخصیص دارایی یک جریان مستمر می‌باشد که می‌بایست به‌صورت دوره‌ای به‌روزرسانی شود.
دارایی‌های گروه به‌صورت پرتفویی شامل ۵ جزء اصلی مدیریت می‌شود:
- سهام
- اوراق با درآمد ثابت (اوراق مشارکت ، اوراق صکوک ، اوراق بهادار رهنی ، سایر)
- دارایی‌های فیزیکی (زمین ، ساختمان ، طلا ، سایر)
- اجرای پروژه (پروژه‌های مشترک با همراه اول ، تأمین مالی پروژه‌های مرتبط با همراه اول ، پروژه‌های بیرونی مرتبط)
- بانک
بخش سهام، دارایی‌های فیزیکی و پول نقد نقش حداکثرسازی رشد واقعی دارایی‌های گروه در بلندمدت را دارند درحالی‌که نقش اوراق با درآمد ثابت، ایجاد سود جاری و فراهم سازی بازده‌های پایدارتر و حفظ پرتفوی در مقابل کاهش در ارزش بازار سرمایه‌گذاری در سهام می‌باشد . نحوه تخصیص تاکتیکی دارایی‌های گروه به شرح جدول ذیل می‌باشد:
- سیاست متنوع سازی
به منظور حفظ پرتفوی در مقابل نتایج نامطلوب در طبقه‌ای از دارایی‌ها به دلیل تحمیل ریسک‌های عمده، بایستی از تمرکز بیش از حد سرمایه جلوگیری شود؛ در نتیجه از ابزار متنوع‌سازی به‌منظور اجتناب از ریسک زیان عمده در دوره‌هاي بلندمدت استفاده می‌شود. جدول ذیل نشان‌دهنده نمونه ایجاد تنوع در طبقه “سهام” می‌باشد:
گروه آرمان در انتخاب سهام شرکت‌ها معیارهای ذیل را مد نظر قرار می‌دهد:
| * ترکیب سهامداران | * وضعیت صنعت مورد نظر |
| * قابلیت نقد شوندگی سهام شرکت | * مدیریت شرکت |
| * تعداد سهام در دست مردم | * سابقه و اعتبار شرکت |
| * ارزش دفتری سهم | * طرح‌های توسعه شرکت |
| * روند قیمت سهم | * ساختار تأمین مالی شرکت |
| * سودآوری شرکت (EPS) و ثبات آن | * انتشار منظم اطلاعات و صورت‌های مالی |
| * سیاست تقسیم سود شرکت (DPS) | * عمر شرکت و میزان استهلاک ماشین‌آلات |
مدیریت گروه آرمان برای تحقق سیاست‌های تعریف شده سه نوع راهبرد را مد نظر قرار داده است:
- راهبرد متهورانه ؛ در این راهبرد، سرمایه‌گذار با پذیرش ریسک بیشتر بازده بیشتری را مطالبه می‌کند. بدین ترتیب چنانچه پیش‌بینی‌ها و برآوردهای سرمایه‌گذار به وقوع بپیوندد بازده حاصله از بازده بدون ریسک بسیار بیشتر خواهد بود.
- راهبرد محتاطانه ؛ در این راهبرد، سرمایه‌گذار با پذیرش ریسک کمتر بازده کمتری را مطالبه می‌کند. احتمال دستیابی به بازده تعیین شده در این استراتژی زیاد است.
- راهبرد بدون ریسک ؛ در این راهبرد، سرمایه‌گذار به سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار بدون ریسک می‌پردازد و با احتمال تقریبی ۱۰۰% به بازده تعیین شده دست پیدا می‌کند.
هر چند تمامی تمهیدات لازم اندیشیده شده است تا سرمایه‌گذاری به عمل آمده سودآور باشد ولی احتمال وقوع زیان در سرمایه‌گذاری همواره وجود دارد و سرمایه‌گذار به دلیل تحمل ریسک، طلب پاداش خواهد کرد. تیم سرمایه‌گذاري گروه آرمان تلاش می‌کند از طریق تنوع‌بخشی در ترکیب دارایی‌ها، سبد سرمایه‌گذاري صندوق را حتی‌الامکان متنوع کند تا بتواند به‌طور چشمگیري ریسک سرمایه‌گذاري را کاهش دهد. بنابراین انواع ریسک‌های مترتب بر سرمایه‌گذاری باید شناسایی، اندازه‌گیری و مدیریت شوند. انواع ریسک‌های ممکن در بازار سرمایه به شرح ذیل می‌باشند:
ریسک بازار:
ریسک بازار، ریسک زیان ناشی از حرکات یا نوسان‌های غیر منتظره قیمت‌ها یا نرخ‌های بازار است. اقتصاد، تکنولوژی، سیاست و قوانین و مقررات همواره در حال تغییر است و این تغییرات می‌توانند بر ارزش سبد سرمایه‌گذاری گروه تأثیر منفی بگذارند و باعث نوسان در بازارهای سرمایه‌گذاری و در پی آن نوسان در ارزش گروه خواهد شد.
ریسک نکول اوراق بهادار:
گرچه گروه سعی می‌نماید بخش کمتری از دارایی‌های خود را تبدیل به اوراق بهادار نماید و در اوراق بهاداری سرمایه‌گذاری می‌کند که سود حداقلی برای آن‌ها تعیین و پرداخت اصل و سود اوراق توسط یک مرجع معتبر تضمین شده باشد ولی این احتمال وجود دارد که طرح سرمایه‌گذاری مرتبط با این اوراق سودآوری کافی نداشته باشد یا ناشر و ضامن به تعهدات خود در پرداخت به موقع سود و اصل اوراق بهادار عمل ننمایند یا ارزش وثایق به طرز قابل توجهی کاهش یابد به‌طوری که پوشش‌دهنده اصل سرمایه‌گذاری و سود آن نباشد؛ در نتیجه وقوع این اتفاقات می‌تواند باعث تحمیل ضرر به سهامداران شود.
ریسک نوسان نرخ بازده بدون ریسک:
در صورتی که نرخ بازده بدون ریسک (نظیر سود علی‌الحساب اوراق مشارکت دولتی) افزایش یابد به احتمال زیاد قیمت اوراق مشارکت و سایر اوراق بهاداری که سود حداقل یا ثابتی برای آن‌ها تعیین شده است، در بازار کاهش می‌یابد. اگر گروه در این نوع اوراق بهادار سرمایه‌گذاری کرده باشد و بازخرید آن به قیمت معین توسط یک مؤسسه معتبر (مثل بانک) تضمین نشده باشد، افزایش نرخ بازده بدون ریسک ممکن است باعث تحمیل ضرر به سهامداران شود.
ریسک نقد شوندگی :
گروه ممکن است دارای سهم‌هایی باشد که به‌صورت روان معامله نشوند یا حجم معاملات آن‌ها در یک روز معاملاتی بسیار کم باشد. این موضوع باعث می‌شود که در زمان الزام نتوان آن سهم را فروخت. به همین دلیل گروه با دوری از چنین سهم‌هایی سعی بر کاهش این ریسک دارد.
عوامل ریسک مورد توجه در تشکیل سبد سهام در گروه آرمان به شرح ذیل است:
– چرخه‌های اقتصادی یا تجاری: وضعیت کلی اقتصاد مانند نرخ رشد تولید ناخالص داخلی یا نرخ‌های بیکاری
– فشار تورمی: شامل قیمت‌های مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان
– رشد واقعی: از جمله بازده واقعی، رشد سود شرکت یا بازده نقدی
– صرف ریسک: شیب منحنی بازده یا نرخ بازده سهام مازاد بر نرخ بازده بدون ریسک
– بازگشت به میانگین: سرعت مورد انتظاری که وضعیت جاری را به سمت توازن پیش می‌برد.
– تکانه: اطلاعات مبتی بر حرکت، ارتباط اطلاعات گذشته با عملکرد مورد انتظار آینده
– نوسانات: اطلاعات مربوط به نوسانات میزان عدم قطعیت اطلاعات
پایش و بازبینی سیساستهای سرمایه‌گذاری شرکت :
این مرحله یکی از مهمترین مراحل سرمایه‌گذاري می‌باشد زیرا دارایی‌های بالغ بر ۲۴۰۰ نفر سهامدار حقیقی و یک سهامدار حقوقی در این گروه نگهداری می‌شود در نتیجه مدیریت گروه به صورت روزانه و مستمر عملکرد سرمایه‌گذاری را نسبت به دوره‌های زمانی گذشته و همچنین نسبت به شاخص‌های بورس اوراق بهادار تهران مورد پایش قرار می‌دهند و اصلاحات لازم را در صورت نیاز اعمال می‌نماید. همچنین در دوره‌های ماهانه، فصلی و سالانه نیز بعد از انتشار آمار و اطلاعات از سوی سازمان بورس عملکرد سرمایه‌گذاری واکاوی شده و با توجه به نتیجه ارزیابی به‌دست آمده در صورت لزوم تغییرات لازم را انجام خواهند داد.
با توجه به تغییر عوامل تأثیرگذار بر سرمایه‌گذاری گروه مانند تغییر قوانین و مقررات، شرایط عمومی، سیاسی و اقتصادی کشور، سیاست‌های پولی و مالی دولت و تغییرات در میزان دارایی‌های گروه، سیاست‌های سرمایه‌گذاری گروه در موارد ضروری مورد بازبینی و اصلاح قرار می‌گیرند.
